25 lat temu, 16 czerwca 1999 roku, św. Jan Paweł II odwiedził Stary Sącz, gdzie dokonał kanonizacji błogosławionej Kingi. Mówił wtedy o świętości i świętych.
Kiedyś Jan Paweł II będąc z wizytą w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych powiedział: „Tutaj wejść za życia, to nie taka sztuka... Ale inaczej jest po śmierci!”. W jego przypadku rzeczywistość pokazała coś innego. On wszedł szybko do tej Kongregacji (obecnie Dykasterii) po swojej śmierci. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się właściwie w dniu pogrzebu, 8 kwietnia 2005 roku, kiedy to wierni zgromadzeni na placu św. Piotra skandowali „santo subito” (święty natychmiast). Domagali się oni ogłoszenia go świętym od nowego papieża, który zostanie wybrany. I tak się stało.
Już 13 maja 2005 roku, nowy papież Benedykt XVI, na mocy swoich uprawnień ogłosił, że nie widzi przeszkód, aby proces beatyfikacyjny Jana Pawła II rozpoczął się już teraz, bez zachowania wymaganego 5-letniego okresu oczekiwania od chwili śmierci. Formalnie proces ten rozpoczął się 28 czerwca 2005 roku, kiedy zostali zaprzysiężeni członkowie trybunału beatyfikacyjnego.
1 maja 2011 roku, sześć lat po śmierci, Jan Paweł II został beatyfikowany przez papieża Benedykta XVI, a 27 kwietnia 2014 roku, trzy lata po beatyfikacji, a dziewięć lat po śmierci, został kanonizowany przez papieża Franciszka. Obydwie uroczystości odbyły się w Niedzielę Miłosierdzia Bożego – w święto, które Jan Paweł II ustanowił dla całego Kościoła. Rzeczywiście został ogłoszony „santo subito”. Szybko spełniło się pragnienie wiernego ludu.
Ci, którzy mogli spotkać się z Janem Pawłem II twarzą w twarz uważali Go od zawsze za świętego. Ich wypowiedzi, wspomnienia zawarte w różnych publikacjach ukazują jak niezwykłe było Jego życie, i jak Jego świętość promieniowała z twarzy i oddziaływała na innych, i wyrażała się na różny sposób, poczynając od ucznia, poety, aktora, robotnika, księdza, profesora, biskupa, kardynała i w końcu papieża. Ta świętość i pogoda ducha jaśnieje także na portrecie beatyfikacyjnym i kanonizacyjnym wykonanym przez fotografa Grzegorza Gałązkę i wydrukowanym w istniejącej do 2020 roku Drukarni dawnego Wydawnictwa Michalineum.
Przypomnijmy sobie słowa jakie wypowiedział o świętości i świętych, jak zachęcał Rodaków do świętości, podczas kanonizacji błogosławionej Kingi w Starym Sączu, w czerwcu 1999 roku. Mówił: „Święci nie przemijają... Święci żyją świętymi... Święci pragną świętości... Potrzeba odwagi, aby nie stawiać pod korcem światła swej wiary. Potrzeba wreszcie, aby w sercach ludzi wierzących zagościło to pragnienie świętości, które kształtuje nie tylko prywatne życie, ale wpływa na kształt całych społeczności... Trwajcie mocno przy Chrystusie, aby On trwał w was! Nie pozwólcie, aby w waszych sercach, w sercach ojców i matek, synów i córek zagasło światło Jego świętości. Niech blask tego światła kształtuje przyszłe pokolenia świętych, na chwałę imienia Boga... Nie lękajcie się chcieć świętości! Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie kończący się wiek i nowe tysiąclecie erą ludzi świętych!... Małżeństwo jest drogą świętości, nawet wtedy, gdy staje się drogą krzyżową... Dzisiejszy świat potrzebuje świętości chrześcijan, którzy w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i zawodowego podejmują swoje codzienne obowiązki; którzy pragnąc spełniać wolę Stwórcy i na co dzień służyć ludziom, dają odpowiedź na Jego przedwieczną miłość. Dotyczy to również takich dziedzin życia, jak polityka, działalność gospodarcza, społeczna i prawodawcza. Niech i w tych dziedzinach nie zabraknie pragnienia świętości, którą zdobywa się przez kompetentne, służebne działanie w duchu miłości Boga i bliźniego”.
Od początku pontyfikatu Jan Paweł II zachwycił cały świat i nadal zachwyca po swojej śmierci. Pokazał jaki jest sens życia ludzkiego. Ukazywał, że świętość jest osiągalna dla wszystkich.
Uczył, i uczy nadal świętości, prowadzi do niej wskazując na miłość Boga i człowieka. Uczy nas zawierzania się i zaufania miłosiernemu Bogu, i Matce Najświętszej, w każdej sytuacji życiowej. Naśladujmy Go w naszej pielgrzymce życia.
Święty Janie Pawle II wstawiaj się za nami w niebie, za nasze Zgromadzenie zakonne, które Ci jest wdzięczne, i za naszą Ojczyzną!
Ks. Edward Data CSMA
