Bóg się rodzi...
Kochani moi!
Święta Bożego Narodzenia wprowadzają nas w głębię wewnętrznej Tajemnicy Boga.
Z przyjściem Jezusa Chrystusa na świat, nieporadne ludzkie poszukiwanie zostaje wypełnione wiarą, miejsce człowieczego powątpiewania zajmuje nadzieja, a ziemska bezradność zamienia się w przepełnioną niebiańskim blaskiem miłość.
Wierzę mocno, że w świecie, który dziś wydaje się zatracać smak Boga, ta cicha i święta Noc Bożego Narodzenia motywuje nas wszystkich, byśmy za wzorem św. Michała Archanioła, z nowym entuzjazmem włączyli się w szerzenie Bożej chwały oraz odważnie trwali na straży właściwego obrazu człowieka i jego godności.
My, Michalici, stajemy u progu ostatniego roku Wielkiej Michalickiej Nowenny, poprzedzającej Jubileusz 100-lecia kanonicznego zatwierdzenia naszego Zgromadzenia. Światłem tego czasu będzie nam bł. Bronisław Markiewicz jako Gorliwy duszpasterz
i wychowawca ubogich dzieci i młodzieży. Proszę Was, dołóżmy starań, byśmy z nowym pietyzmem przylgnęli do naszego Ojca Założyciela. Proszę Boga, by każdy z nas z osobna, odkrył w nim to samo, co jego gorliwy uczeń ks. Walenty Michułka, który pisał: „W księdzu Markiewiczu ujrzałem świętego, nowego jakiegoś typu. Twarz jego jasna, uśmiechnięta. Słowa pełne miłości, którymi witał najprostsze dziecko, przekonały mnie, że świętych dotychczas dobrze nie znałem, że święci to ludzie nie tylko kochający Boga, ale i bliźnich – ludzie, którzy na wzór Jezusa Chrystusa ogarniają swym sercem wszystkich i czynią wszystkim dobrze. Za taką świętość pokochałem ks. Markiewicza całą duszą od pierwszej chwili i patrzyłem w niego, jak w słońce, ciesząc się, że mi dano żyć w jego promieniach oraz cieple. Z ks. Markiewiczem spotykaliśmy się codziennie, a nawet po kilka razy na dzień. Chodziliśmy więc w blasku jego cnót i świętości od rana do wieczora i żyliśmy jego słowem, zachętą i przykładem więcej, niż chlebem powszednim, bo tego było mało” (Ks. Walenty Michułka, Ks. Bronisław Markiewicz).
Moi Drodzy,
pamiętając jak wielką gorliwością w trosce o zbawienie dusz sobie powierzonych pałał nasz Błogosławiony Założyciel, zechciejmy obudzić w sobie niemniejszy zapał ewangeliczny. Motywacją dla nas niech staną się słowa samego Ojca Bronisława: „Katechizacja jest fundamentem wszelkiego nauczania religijnego. Ona jest także fundamentem i punktem wyjścia dla wszelkiej oświaty, albowiem niepodobna znaleźć człowieka, który by cierpiąc na niedostatek wiadomości niezbędnych do zbawienia, mógł mimo to należycie odpowiedzieć obowiązkom względem rodziny, społeczeństwa, państwa, ojczyzny. Trzeba pamiętać, że dzieci są nadzieją społeczeństwa. Jakie sobie wychowamy dzieci, takie będziemy mieli społeczeństwo w niedalekiej przyszłości. (...) Nie wystarcza jednak nauczać katechizmu tylko dzieci. Należy nauczać i dorosłych, którzy z tego czy innego powodu nie znają podstawowych praw religijnych i zasad wiary” (Ks. B. Markiewicz, O wymowie kaznodziejskiej).
Najdrożsi, wpatrując się z ufnością w Betlejemski Żłóbek, zawierzam Dobremu Bogu naszą michalicką przyszłość oraz wszystkich powierzonych naszej duszpasterskiej i wychowawczej trosce, a klęcząc przed Nowonarodzonym Zbawicielem, sercem obejmuję całą naszą wspólnotę zakonną i słowami modlitwy św. Jana XXIII, składam każdemu z Was najserdeczniejsze życzenia na cały 2020 rok:
Słodkie Dzieciątko Betlejemskie,
spraw, abyśmy całą duszą zanurzyli się w tajemnicy Twego Narodzenia.
Wlej w serca ludzi upragniony pokój, który czasem próbują zdobyć przemocą,
a który jedynie Ty możesz dać.
Pomóż im coraz głębiej się poznawać i żyć w braterskiej bliskości,
jak dzieci jednego Ojca.
Objaw im również Twoje piękno, Twoją świętość i niewinność.
Wzbudź w ich sercach miłość i wdzięczność za Twą bezgraniczną dobroć.
Zjednocz ich w Twoim miłosierdziu.
I ześlij nam wszystkim pokój z wysoka. Amen.
Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia!
Z braterskim pozdrowieniem –
Ks. Dariusz Wilk CSMA
Przełożony Generalny
Marki, Boże Narodzenie’ 2019
