Michalici

PATRON SZKOŁY

Michalicki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Miejscu Piastowym za patrona szkoły przyjął Błogosławionego Księdza Bronisława Markiewicza. Uroczystość nadania imienia szkole miała miejsce 14-go października 1990 roku.

Bronisław Bonawentura Markiewicz urodził się 13 lipca 1842 roku w Pruchniku koło Jarosławia. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu, gdzie studiował filozofię i teologię a także zdobywał potrzebną formację duchową. Dnia 15 września 1867 roku otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie pracował jako wikariusz w parafiach Harta i Przemyśl.

Po kilkuletniej pracy duszpasterskiej w roku 1873 ks. Bronisław, po otrzymaniu zgody swojego biskupa, rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Lwowskim, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W roku 1876 na polecenie swego biskupa ordynariusza przerwał studia i objął probostwo najpierw w parafii Gać, a potem w parafii Błażowa (diecezja przemyska). W roku 1882 został powołany na profesora homiletyki i teologii pastoralnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu.

Realizując swoje powołanie i poszukując swego miejsca w Kościele, ks. Markiewicz dnia 10 listopada 1885 roku opuścił Polskę, udając się do Włoch, gdzie spotkał się z ks. Janem Bosko i wstąpił do jego Zgromadzenia. Po odbyciu nowicjatu i złożeniu ślubów zakonnych pełnił rolę wychowawcy, wykładowcy teologii i duszpasterstwa.
Dnia 24 marca 1892 roku powrócił do diecezji przemyskiej i został proboszczem w parafii Miejsce Piastowe koło Krosna. Jednocześnie rozwinął szeroką działalność charytatywną na rzecz opuszczonej młodzieży i ubogiego ludu.
W 1902 roku założył zakład wychowawczy, który później przekształcił się w szkołę niepubliczną kształcącą w różnych zawodach. Była to szkoła dla ubogiej młodzieży, sierot i dzieci zaniedbanych wychowawczo. Ksiądz Markiewicz nawoływał do sprawiedliwości społecznej, do trzeźwości, do spełniania Kazimierzowskich ślubów narodu, do braterstwa ludów. Dla kontynuacji dzieła owianego duchem powściągliwości i pracy założył nowe rodziny zakonne: Zgromadzenie św. Michała Archanioła (Michalici) i Zgromadzenie Sióstr św. Michała Archanioła (Michalitki).

Ksiądz Bronisław Markiewicz zmarł w opinii świętości 29 stycznia 1912 roku.

Papież Jan Paweł II ogłosił dekret o heroiczności cnót Czcigodnego Sługi Bożego ks. Bronisława Markiewicza. Beatyfikacja ks. Bronisława Markiewicza odbyła się w Warszawie w dniu 19.06.2005 r. Liturgiczne wspomnienie błogosławionego ks. Bronisława Markiewicza przypada na 30 stycznia.
W roku szkolnym 2011/2012 szczególnie uroczyście obchodziliśmy setną rocznicę śmierci błogosławionego ks. Br. Markiewicza

Przychodzimy popatrzeć tu na błogosławionego Bronisława, który jest fenomenem. Całe życie był człowiekiem bardzo autentycznym. On wiedział, że warto być dobrym, że warto otworzyć serce na każdego człowieka. Płonął, całe życie płonął! – takimi słowami ks. abp Józef Michalik scharakteryzował ks. Markiewicza.

Metropolita przemyski przewodniczył w sanktuarium w Miejscu 30 stycznia br. uroczystej Mszy świętej w dniu świątecznego wspomnienia Założyciela Zgromadzeń Św. Michała Archanioła.

Liturgia w kościele „na Górce” zgromadziła Zarządy obu Zgromadzeń, kilkudziesięciu kapłanów (przede wszystkim michalitów z kraju i zagranicy). Siostry michalitki, bracia zakonni, klerycy, nowicjusze i nowicjuszki, a także wychowankowie i uczniowie michalickich szkół oraz setki wiernych – wszyscy dziękowali dobremu Bogu za wielki dar życia i dzieł pozostawionych przez Błogosławionego Bronisława oraz prosili o jego rychłą kanonizację.

Przed Mszą świętą uczniowie z Michalickiego Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Miejscu Piastowym przedstawili montaż słowno-muzyczny. Udało im się pokazać bł. Bronisława, który jest bliski dzisiejszej młodzieży, który przez wytrwałą pracę nad sobą, pomimo wielu trudności, odniósł zwycięstwo – wygrał swoje życie.

W homilii ks. Arcybiskup podkreślił wielkość księdza Markiewicza, która rodziła się przede wszystkim na modlitwie, a szczególnie w zjednoczeniu z Chrystusem Eucharystycznym. Przewodniczący KEP zwrócił uwagę na to, co także dziś może być natchnieniem do walki o stawanie się nowym człowiekiem w Chrystusie, na wzór bł. Bronisława: Uczciwość, która z tego miejsca roznosiła i roznosi się na cały świat, praca solidna, wymagania stawiane samemu sobie, pokonywanie siebie, miłość do Ojczyzny. Cieszymy się, że jest wiele tych świadectw, które prowadzą do zwycięstwa. Zwrócono także uwagę na doniosłość zasady powściągliwości i pracy, która zdaje się być antidotum na wiele problemów współczesnego świata. Swoją homilię ordynariusz przemyski zakończył słowami: Odejdziemy z tego miejsca pełni ufności, że Bóg jest z człowiekiem kochającym Go szczerze. Że Bóg jest z człowiekiem, który Mu potrafi zaufać, i że drobne kroki, niekiedy skromnego, ale kochającego i uczciwego człowieka, przez wieki całe stają się krokami gigantycznymi w budowie dobra i nadziei na zbawienie.

W procesji z darami przyniesiono do ołtarza m.in. kielich i puszkę – dar wiceprowincji włosko-szwajcarskiej oraz srebrny kielich z pateną – dar Zarządów Zgromadzeń pochodzący z prywatnych zbiorów bł. Jana Pawła II. Pod koniec liturgii głos zabrał przełożony generalny michalitów ks. Kazimierz Radzik. Nie tylko podziękował on za obecność, ale także pozdrowił wszystkich, którzy mogli uczestniczyć w uroczystościach w Miejscu Piastowym dzięki Radiu Maryja, Radiu Fara, Radiu Via oraz Telewizji Trwam. Wszystkich współbraci zachęcił do odnowienia w sobie charyzmatu przekazanego przez błogosławionego Zakonodawcę.

Po błogosławieństwie pontyfikalnym Ojciec Generał wraz z Matką Generalną odmówili modlitwę przed sarkofagiem bł. Bronisława. Dziękowali za wszelkie łaski i prosili o dar Bożej opieki oraz wierność charyzmatowi.

Całość zakończyła się wręczeniem ks. abp. Józefowi Michalikowi medalu Benemerenti, przyznawanemu za szczególne zasługi dla michalickich zgromadzeń.

Słowa uznania należą się także alumnom LO przy Niższym Seminarium Duchownym w Miejscu Piastowym, którzy pięknie służyli podczas Mszy świętej. Śpiewy wykonywał chór składający się z sióstr michalitek i kleryków. Akompaniował kwartet smyczkowy Con Vivium, a wszystko pod batutą Piotra Pałki, którego dzielnie wspomagała s. Mariola Bochniak. Te Deum brzmiało w Miejscu Piastowym niezwykle uroczyście i chyba doskonale oddawało to, co kryło się w sercach uczestników jubileuszowych obchodów. A przecież to dopiero początek…