Warsztaty szkolne

Działalność warsztatów stolarskich sięga czasów ks. Bronisława Markiewicza i ściśle wiąże się z powstawaniem zakładu wychowawczego i szkoły w Miejscu Piastowym. Warsztaty zostały założone w latach 1893 - 1896. Z biegiem lat stanęły na wysokim poziomie. Nauka w warsztatach trwała od trzech do czterech lat a po jej ukończeniu absolwenci zdawali egzaminy czeladnicze. Z pierwszych warsztatów należy wymienić: ślusarski, introligatorski, kaletniczy, krawiecki, szewski, stolarski, koszykarski, kapeluszniczy i kilka innych. Działały również drukarnia ze szkołą drukarską oraz młyn. Okres I wojny światowej był czasem zastoju w rozwoju Warsztatów. Mistrzowie rzemiosł poszli na wojnę, dlatego niektóre warsztaty całkowicie zamarły. W 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Niemcy zajęli na kwatery wszystkie budynki. Młodzież musiała zająć piwnice. Warsztaty były czynne, ale zdezorganizowane. Mimo to działały: warsztat krawiecki, szewski, stolarski, ślusarski, kowalski i mechaniczny, pracowały: drukarnia, introligatornia i galanteria skórzana.

W 1950 roku, na podstawie tzw. dekretu martwej ręki, warsztaty prowadzone przez michalitów przejęło państwo. Niedługo potem uruchomiono w szkole nowe kierunki nauczania zawodu, takie jak: kołodziejstwo, rymarstwo, blacharstwo, galanteria drzewna, czy kowalstwo artystyczne. W październiku 1993 roku Komisja Majątkowa w Warszawie podjęła decyzję o zwrocie budynku szkoły i warsztatów prawowitemu właścicielowi - Zgromadzeniu św. Michała Archanioła.

Od 1 września 2000 roku o Warsztaty i jej przyszłość ponownie troszczą się księża michalici. W roku 2007 i 2010 trwały gruntowane prace remontowe, modernizacyjne oraz inwestycyjne przy warsztatach.

Warsztaty istnieją nieprzerwanie i nieustannie się rozwijają. Bogate wyposażenie stolarni, duże doświadczenie zawodowe pracowników, gwarantują wysoki poziom wykonywanych produktów.